Tο προεκλογικό παιχνίδι για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές της 7ης Νοέμβρη έχει ανάψει για τα καλά. Όλες οι επίσημες παρατάξεις ορκίζονται σε ό,τι πιο ιερό έχουν ότι ενδιαφέρονται ανιδιοτελώς για τα προβλήματα των δημοτών και των κατοίκων και υπόσχονται ότι θα αγωνιστούν για να τα λύσουν. Όμως, για τους περισσότερους απ' αυτούς τα προβλήματά μας ταυτίζονται με τα πάρκα, τα λουλούδια, τους κάδους των σκουπιδιών, τους χώρους στάθμευσης ή κανένα γήπεδο με κερκίδες, τη «διαφάνεια». Δεν υποτιμάμε τη σημασία των παραπάνω, ούτε ξεχνάμε ότι σχεδόν τίποτα δεν έκαναν τόσα χρόνια γι' αυτά ή κατασπατάλησαν τεράστια ποσά για έργα άχρηστα ή απλά για να ενισχύσουν συμφέροντα τοπικά και δικά τους. Πιστεύουμε όμως ότι τα πραγματικά μας προβλήματα (που όσο δεν λύνονται τόσο οξύνονται και όλα τα παραπάνω) είναι η συνεχής μείωση του εισοδήματός μας και οι καθημερινές δυσκολίες της επιβίωσης. Η μάστιγα της ανεργίας και της υποαπασχόλησης. Το πρόβλημα της στέγης. Οι όλο και μεγαλύτεροι περιορισμοί στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη (ακριβά φάρμακα, αύξηση της ανασφάλιστης εργασίας και των ενσήμων για ασφάλιση, διάλυση της δημόσιας υγείας κ.λπ.). Τα αυξημένα έξοδα-κόστος για την εκπαίδευση. Η μάστιγα των ναρκωτικών, η διαρκής υποβάθμιση του περιβάλλοντος γύρω μας, η αυξανόμενη ανασφάλεια, αλλά και η έλλειψη πραγματικής διασκέδασης, η πολιτιστική και ηθική φτωχοποίηση.
Γι' αυτά τα πραγματικά μας προβλήματα, το σύνολο σχεδόν των επίσημων παρατάξεων στο δήμο μας αλλά και γενικότερα, δεν κάνουν τίποτα ή δεν κάνουν ουσιαστικά τίποτα, όταν βέβαια δεν είναι αυτές που επιβάλλουν κάθε είδους αντεργατικές και αντιλαϊκές, φορομπηχτικές κ.λπ. πολιτικές ως δημοτικές αρχές. Άλλες δημοτικές κινήσεις, που στα λόγια αναγνωρίζουν αυτά τα προβλήματα, από τη μία μένουν σε μια φραστική καταγγελία της κατάστασης ή των υπευθύνων, καταγγέλλουν άλλες παρατάξεις ή τα κόμματα και την κυβέρνηση κ.λπ. Από την άλλη, η λύση που προτείνουν είναι η υπερψήφιση του δικού τους συνδυασμού.
Κανείς δεν βλέπει, δεν προτείνει και δεν προετοιμάζει τη μοναδική λύση του συνόλου των προβλημάτων που μας ταλανίζουν: δηλαδή την άμεση συμμετοχή, δραστηριοποίηση και κινητοποίηση των ίδιων των δημοτών και κατοίκων, των εργαζομένων, των ανέργων, των νέων, των συνταξιούχων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, που είναι η συντριπτική πλειοψηφία του δήμου μας και των περισσότερων δήμων, ώστε να επιβάλλουμε μια άλλη διαχείριση και αντιμετώπιση, εργατική και λαϊκή, των οικονομικών, των τοπικών κοινωνιών και των τεράστιων προβλημάτων.
Στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές της 7ης Νοέμβρη, τα επίσημα πολιτικά κόμματα θα περιμένουν τα αποτελέσματα για να μιλήσουν για τα εκλογικά συμπεράσματα. Θεωρούν όλοι αυτοί τις εκλογές σαν μια απλή πλειοψηφία του δήμου μας και των περισσότερων δήμων, ώστε να επιβάλλουμε μια άλλη διαχείριση και αντιμετώπιση, εργατική και λαϊκή, των οικονομικών, των τοπικών κοινωνιών και των τεράστιων προβλημάτων.
Στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές της 7ης Νοέμβρη, τα επίσημα πολιτικά κόμματα θα περιμένουν τα αποτελέσματα για να μιλήσουν για τα εκλογικά συμπεράσματα. Θεωρούν όλοι αυτοί τις εκλογές σαν μια απλή σφυγμομέτρηση: για την εκλογική τους δύναμη, τα ποσοστά τους, τις πολιτικές που προτείνουν κ.λπ. Η κυβέρνηση θα «κρίνει» απ' τα αποτελέσματα αν η κοινωνία αποδέχεται το περιβόητο Μνημόνιο και τον «μηχανισμό στήριξης», δηλαδή την υποταγή μας στη χούντα της Τρόικας, τα βάρβαρα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα που έχει ήδη πάρει, αλλά και τα επόμενα που είναι ήδη έτοιμα στα συρτάρια τους.
Όλοι εμείς πρέπει να στείλουμε ένα μήνυμα αντίστασης. Όχι μόνο οργής, αγανάκτησης και αηδίας, αλλά και διάθεσης αγώνα, αποφασιστικότητας, έμπρακτης αντίστασης, ανυπακοής και ανταρσίας σε όλα όσα έκαναν στις πλάτες μας και που μας ετοιμάζουν.
Γι' αυτά τα πραγματικά μας προβλήματα, το σύνολο σχεδόν των επίσημων παρατάξεων στο δήμο μας αλλά και γενικότερα, δεν κάνουν τίποτα ή δεν κάνουν ουσιαστικά τίποτα, όταν βέβαια δεν είναι αυτές που επιβάλλουν κάθε είδους αντεργατικές και αντιλαϊκές, φορομπηχτικές κ.λπ. πολιτικές ως δημοτικές αρχές. Άλλες δημοτικές κινήσεις, που στα λόγια αναγνωρίζουν αυτά τα προβλήματα, από τη μία μένουν σε μια φραστική καταγγελία της κατάστασης ή των υπευθύνων, καταγγέλλουν άλλες παρατάξεις ή τα κόμματα και την κυβέρνηση κ.λπ. Από την άλλη, η λύση που προτείνουν είναι η υπερψήφιση του δικού τους συνδυασμού.
Κανείς δεν βλέπει, δεν προτείνει και δεν προετοιμάζει τη μοναδική λύση του συνόλου των προβλημάτων που μας ταλανίζουν: δηλαδή την άμεση συμμετοχή, δραστηριοποίηση και κινητοποίηση των ίδιων των δημοτών και κατοίκων, των εργαζομένων, των ανέργων, των νέων, των συνταξιούχων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, που είναι η συντριπτική πλειοψηφία του δήμου μας και των περισσότερων δήμων, ώστε να επιβάλλουμε μια άλλη διαχείριση και αντιμετώπιση, εργατική και λαϊκή, των οικονομικών, των τοπικών κοινωνιών και των τεράστιων προβλημάτων.
Στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές της 7ης Νοέμβρη, τα επίσημα πολιτικά κόμματα θα περιμένουν τα αποτελέσματα για να μιλήσουν για τα εκλογικά συμπεράσματα. Θεωρούν όλοι αυτοί τις εκλογές σαν μια απλή πλειοψηφία του δήμου μας και των περισσότερων δήμων, ώστε να επιβάλλουμε μια άλλη διαχείριση και αντιμετώπιση, εργατική και λαϊκή, των οικονομικών, των τοπικών κοινωνιών και των τεράστιων προβλημάτων.
Στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές της 7ης Νοέμβρη, τα επίσημα πολιτικά κόμματα θα περιμένουν τα αποτελέσματα για να μιλήσουν για τα εκλογικά συμπεράσματα. Θεωρούν όλοι αυτοί τις εκλογές σαν μια απλή σφυγμομέτρηση: για την εκλογική τους δύναμη, τα ποσοστά τους, τις πολιτικές που προτείνουν κ.λπ. Η κυβέρνηση θα «κρίνει» απ' τα αποτελέσματα αν η κοινωνία αποδέχεται το περιβόητο Μνημόνιο και τον «μηχανισμό στήριξης», δηλαδή την υποταγή μας στη χούντα της Τρόικας, τα βάρβαρα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα που έχει ήδη πάρει, αλλά και τα επόμενα που είναι ήδη έτοιμα στα συρτάρια τους.
Όλοι εμείς πρέπει να στείλουμε ένα μήνυμα αντίστασης. Όχι μόνο οργής, αγανάκτησης και αηδίας, αλλά και διάθεσης αγώνα, αποφασιστικότητας, έμπρακτης αντίστασης, ανυπακοής και ανταρσίας σε όλα όσα έκαναν στις πλάτες μας και που μας ετοιμάζουν.
Aπό τις αρχές Μαΐου, η χώρα βρίσκεται κάτω από την κατοχή της Τρόικας, δηλαδή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Από τις αρχές περίπου του 2010, η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας ζούμε κάτω από τη δαμόκλειο σπάθη του τεράστιου δημόσιου χρέους, των υπέρογκων επιτοκίων δανεισμού και των αγορών. Καθημερινά απειλούμαστε από μια χούφτα ντόπιων και ξένων δανειστών, κερδοσκόπων και τοκογλύφων. Καθημερινά μας βομβαρδίζουν για την «ευθύνη όλων των Ελλήνων» για τη δημιουργία του χρέους αλλά και για την αποπληρωμή του. Μας λένε ότι η αποπληρωμή του χρέους είναι «πατριωτική υπόθεση», ζήτημα χρέους προς τα παιδιά μας.
Όμως το δημόσιο χρέος δημιουργήθηκε από την ίδια τη λειτουργία του συστήματος, από τους ίδιους που τώρα απαιτούν να μας στραγγίξουν για να το αποπληρώσουμε. Από την συνεχή και με κάθε τρόπο στήριξη της κερδοφορίας των επιχειρήσεων εδώ και δεκαετίες. Από τα αμέτρητα αναπτυξιακά προγράμματα, φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις, «θαλασσοδάνεια», εισφοροαπαλλαγές, πακέτα ενίσχυσης, μέτρα στήριξης κ.λπ, για κάθε είδους αναξιοπαθούντες επιχειρηματίες και αεριτζήδες. Από το διαρκές ξεκοκάλισμα του δημόσιου χρήματος και πλούτου, των ασφαλιστικών ταμείων, των μισθών μας κ.α. Αυτή είναι η αλήθεια για το δημόσιο χρέος. Και όλοι αυτοί που έκαναν πάρτι και τα 'κονόμησαν, τώρα στέλνουν το λογαριασμό σ' εμάς, τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα, τη νεολαία.
Το περιβόητο Μνημόνιο και ο «μηχανισμός στήριξης» δεν είναι τίποτε άλλο από ένα σύμφωνο υποταγής της κυβέρνησης Παπανδρέου στους διεθνείς δανειστές- τοκογλύφους. Μέσω μιας βίαιης μεταφοράς πλούτου, μιας τρομακτικής αφαίμαξης των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, θέλει να εξασφαλίσει την κανονική αποπληρωμή των δανείων. Να κρατήσει όρθιους χρεοκοπημένους και κρατικοδίαιτους μεγαλoεπιχειρηματίες και πάνω απ' όλα τους τραπεζίτες και τις τράπεζες τους, που σαν βρυκόλακες πίνουν το αίμα όλης της κοινωνίας, για να σώσει το σύστημα από την πλήρη χρεοκοπία και κατάρρευση.
Όλα τα υπόλοιπα, ότι θα «νοικοκυρευτούμε» και θα κάνουμε «μια νέα αρχή», ότι «οι θυσίες πιάνουν τόπο» και υπάρχει «φως στο τούνελ», ότι έρχονται «ξένες επενδύσεις» κλπ., όλα αυτά που παπαγαλίζουν από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης αργυρώνητοι και ακριβοπληρωμένοι δημοσιογράφοι, είναι σκέτα παραμύθια για να μας κρατάνε άβουλους και παθητικούς.
Ήδη είναι σε εξέλιξη ακόμα πιο σκληρά μέτρα. Το Μνημόνιο είναι ένα γενικό σχεδιάγραμμα, που θα συμπληρώνεται διαρκώς. Κάθε 3-4 μήνες, οι δανειστές θα ελέγχουν την πορεία αφαίμαξης-αποπληρωμής και θα επιβάλλουν κάθε φορά νέα και σκληρότερα μέτρα. Μειώσεις μισθών και συντάξεων, περικοπές των κοινωνικών δαπανών για υγεία, ασφάλιση και παιδεία, φορολογικά χαράτσια, ιδιωτικοποιήσεις, διάλυση των εργασιακών σχέσεων, ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου με την «απελευθέρωση» αγορών και επαγγελμάτων σε βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας. Μέτρα αφαίμαξης όλων μας για να αποπληρωθούν τα χρέη τους.
Να αρνηθούμε την πληρωμή του χρέους
Όμως το δημόσιο χρέος δημιουργήθηκε από την ίδια τη λειτουργία του συστήματος, από τους ίδιους που τώρα απαιτούν να μας στραγγίξουν για να το αποπληρώσουμε. Από την συνεχή και με κάθε τρόπο στήριξη της κερδοφορίας των επιχειρήσεων εδώ και δεκαετίες. Από τα αμέτρητα αναπτυξιακά προγράμματα, φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις, «θαλασσοδάνεια», εισφοροαπαλλαγές, πακέτα ενίσχυσης, μέτρα στήριξης κ.λπ, για κάθε είδους αναξιοπαθούντες επιχειρηματίες και αεριτζήδες. Από το διαρκές ξεκοκάλισμα του δημόσιου χρήματος και πλούτου, των ασφαλιστικών ταμείων, των μισθών μας κ.α. Αυτή είναι η αλήθεια για το δημόσιο χρέος. Και όλοι αυτοί που έκαναν πάρτι και τα 'κονόμησαν, τώρα στέλνουν το λογαριασμό σ' εμάς, τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα, τη νεολαία.
Το περιβόητο Μνημόνιο και ο «μηχανισμός στήριξης» δεν είναι τίποτε άλλο από ένα σύμφωνο υποταγής της κυβέρνησης Παπανδρέου στους διεθνείς δανειστές- τοκογλύφους. Μέσω μιας βίαιης μεταφοράς πλούτου, μιας τρομακτικής αφαίμαξης των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, θέλει να εξασφαλίσει την κανονική αποπληρωμή των δανείων. Να κρατήσει όρθιους χρεοκοπημένους και κρατικοδίαιτους μεγαλoεπιχειρηματίες και πάνω απ' όλα τους τραπεζίτες και τις τράπεζες τους, που σαν βρυκόλακες πίνουν το αίμα όλης της κοινωνίας, για να σώσει το σύστημα από την πλήρη χρεοκοπία και κατάρρευση.
Όλα τα υπόλοιπα, ότι θα «νοικοκυρευτούμε» και θα κάνουμε «μια νέα αρχή», ότι «οι θυσίες πιάνουν τόπο» και υπάρχει «φως στο τούνελ», ότι έρχονται «ξένες επενδύσεις» κλπ., όλα αυτά που παπαγαλίζουν από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης αργυρώνητοι και ακριβοπληρωμένοι δημοσιογράφοι, είναι σκέτα παραμύθια για να μας κρατάνε άβουλους και παθητικούς.
Ήδη είναι σε εξέλιξη ακόμα πιο σκληρά μέτρα. Το Μνημόνιο είναι ένα γενικό σχεδιάγραμμα, που θα συμπληρώνεται διαρκώς. Κάθε 3-4 μήνες, οι δανειστές θα ελέγχουν την πορεία αφαίμαξης-αποπληρωμής και θα επιβάλλουν κάθε φορά νέα και σκληρότερα μέτρα. Μειώσεις μισθών και συντάξεων, περικοπές των κοινωνικών δαπανών για υγεία, ασφάλιση και παιδεία, φορολογικά χαράτσια, ιδιωτικοποιήσεις, διάλυση των εργασιακών σχέσεων, ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου με την «απελευθέρωση» αγορών και επαγγελμάτων σε βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας. Μέτρα αφαίμαξης όλων μας για να αποπληρωθούν τα χρέη τους.
Να αρνηθούμε την πληρωμή του χρέους
Αυτός ο δρόμος οδηγεί κατευθείαν στην καταστροφή τη μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας.
α) Κάθε ευρώ που κατευθύνεται στην αποπληρωμή του χρέους, αφαιρείται από τις δικές μας ανάγκες, από τη δημιουργία θέσεων εργασίας, από το χτίσιμο και τη λειτουργία σχολείων, νοσοκομείων, εργατικών και λαϊκών κατοικιών, από τη συντήρηση δρόμων και υποδομών, από τις δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες, τα ασφαλιστικά ταμεία, το ταμείο ανεργίας κ.λπ. Η «κανονική» αποπληρωμή του χρέους, όπως απαιτούν με λύσσα οι ντόπιοι και διεθνείς κερδοσκόποι, θα σημάνει την πλήρη καταστροφή-αποστράγγιση όλου του πλούτου που παράγεται στη χώρα μας. Μόνο και μόνο για να διασφαλιστούν τα προγραμματισμένα κέρδη των διαφόρων δανειστών, τραπεζών, κερδοσκόπων κ.λπ.
Να το πούμε όσο γίνεται πιο απλά: ή το χρέος και οι δανειστές-τοκογλύφοι θα εξαφανίσουν τα δικαιώματά μας και την κοινωνία - ή η κοινωνία θα εξαφανίσει το χρέος και όλους αυτούς.
β) Η «κανονική» αποπληρωμή του χρέους μας οδηγεί μαθηματικά στο αντίθετο αποτέλεσμα, στην χρεοκοπία (όπως κι αν την ονομάσουν, π.χ. «αναδιάρθρωση χρέους»), που σημαίνει ακόμα πιο δραματικές εξελίξεις για τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.
Όλες μα όλες οι αποφάσεις της επιχειρηματικής, οικονομικής και πολιτικής ελίτ-εξουσίας, είχαν σαν αποτέλεσμα μια μεγάλη καταστροφή του παραγωγικού ιστού της χώρας. Όσο πιο πολύ μιλούν για «ανάπτυξη», τόσο περισσότερο φέρνουν οικονομική ερήμωση. Γιατί αυτή είναι η η λειτουργία του συστήματός τους, της «ελεύθερης αγοράς» και του κέρδους.
Μ' αυτή την κατάσταση, κανείς και ποτέ δεν πρόκειται να ξεχρεώσει τα αστρονομικά ποσά που απαιτούν οι δανειστές-τοκογλύφοι. Η πολιτική του Μνημονίου, της Τρόικας και των υποστηρικτών τους όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει την κρίση, αλλά την κάνει ακόμα χειρότερη, αυξάνει τα ελλείμματα και τα χρέη, φέρνει παντού λουκέτα, απολύσεις, ανεργία, φτώχεια και εξαθλίωση.
Σ' αυτές τις εκλογές, είναι κρίσιμο η συζήτηση να επικεντρωθεί σε όλα αυτά τα προβλήματα και εξελίξεις, καθώς και στο ποιο ρόλο και πως μπορεί να παίξει η Τοπική Αυτοδιοίκηση, ο ίδιος ο δήμος μας.
Σ' αυτά τα πλαίσια πρέπει να δούμε τι σημαίνει ο «Καλλικράτης» με τις συνενώσεις δήμων. Με τον «Καλλικράτη», πραγματοποιείται η μεταφορά υπηρεσιών (κοινωνικών, παιδείας, υγείας κ.λπ.) στους δήμους και τις περιφέρειες, χωρίς την απόδοση-εξασφάλιση των αναγκαίων πόρων. Καταργούνται περίπου 4.000 δημοτικές επιχειρήσεις, με αντίστοιχες απολύσεις δημοτικών υπαλλήλων και τη χειροτέρευση των δημοτικών υπηρεσιών.
Ο «Καλλικράτης» είναι η εφαρμογή του ίδιου του Μνημονίου στην Τοπική Αυτοδιοίκηση - και στον δήμο μας. Κλείσιμο δημοτικών επιχειρήσεων, απολύσεις και χειροτέρευση εργασιακών σχέσεων. Μετακύλιση του κόστους υγείας, παιδείας και κοινωνικών υπηρεσιών στις πλάτες των εργαζομένων, με αύξηση της δημοτικής φορολογίας και ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα πλαίσια του επικαιροποιημένου Μνημονίου θα μπει μαχαίρι 1,5-2 δις ευρώ στην επιχορήγηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ως το 2013.
O αγώνας που έχουμε να δώσουμε δεν είναι απλά για να περισώσουμε ό,τι μπορούμε από την επίθεση κυβέρνησης, κεφαλαίου και Τρόικας. Έχουμε μπροστά μας μια σκληρή σύγκρουση με όλους αυτούς, έναν διαρκή αγώνα, που απαιτεί θυσίες. Αγώνα για την επιβίωση, για την αναπαραγωγή της κοινωνίας με σύγχρονους όρους και όχι ως δουλοπάροικοι.
Οι πολιτικοί και τα κόμματα του κεφαλαίου, η κυβέρνηση, η Τρόικα και οι μεγαλοεπιχειρηματίες υποθήκευσαν το μέλλον μας, χωρίς ούτε καν να μας ρωτήσουν. Καταργούν ολοένα και πιο γρήγορα κάθε νομιμότητα που είχαμε γνωρίσει, ακόμα και τη δική τους αστική νομιμότητα. Με την ψήφιση του Μνημονίου, έχουν επί της ουσίας καταργήσει το ίδιο το Σύνταγμα, τη Βουλή, κάθε νόημα της ψήφου του ελληνικού λαού, ακόμη και την ίδια την κυβέρνηση. Υπέρτατος νόμος και αρχή είναι πλέον οι ελεγκτές της Τρόικας. Αυτοί αποφασίζουν τα βάρβαρα μέτρα και η κυβέρνηση-μαριονέτα τα «υπογράφει». Μας έχουν κηρύξει έναν ολοκληρωτικό πόλεμο, σ' εμάς και στα παιδιά μας, στη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας. Μια μόνο μπορεί να είναι η απάντησή μας: Ανυπακοή και Ανταρσία σ' ό,τι κι αν αποφασίζει και ψηφίζει η χούντα κυβέρνησης-Τρόικας!
Όλοι εμείς λοιπόν, που είμαστε και οι μοναδικοί παραγωγοί του πλούτου, έχουμε κάθε δικαίωμα και υποχρέωση να χρησιμοποιήσουμε κάθε μορφή αγώνα (απεργίες, αποκλεισμούς, διαδηλώσεις, καταλήψεις κ.α.), για να μην τους αφήσουμε να μας γυρίσουν στο Μεσαίωνα.
Με σωματεία, επιτροπές αγώνα και κυρίως με τη δική μας άμεση συμμετοχή, με την οργάνωση αυτών των αγώνων από εμάς τους ίδιους, μέσα από γενικές συνελεύσεις σε χώρους δουλειάς, γειτονιές, σχολεία και σχολές, πρέπει και μπορούμε να ενωθούμε και να διώξουμε όλα αυτά τα σαπρόφυτα. Να επιβάλλουμε τις δικές μας λύσεις, για τη σωτηρία της κοινωνίας από την κρίση.
- Άμεση διαγραφή του δημόσιου χρέους
- Κατάργηση του Μνημονίου
- Να διώξουμε τη χούντα της Τρόικας, την κυβέρνηση που τους έφερε και κάθε υποστηρικτή αυτής της πολιτικής.
- Εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση των βασικών τομέων της οικονομίας (τράπεζες, ενέργεια, μεταφορές, εμπόριο κλπ.), κάτω από εργατικό έλεγχο
- Απαγόρευση των απολύσεων
- Προστασία μισθών και συντάξεων
- Εργατικός έλεγχος, μείωση στις τιμές
- Δημόσια κοινωνική ασφάλιση, δημόσια-δωρεάν υγεία και παιδεία για όλους.
Ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες, δεν έχουμε πολλά περιθώρια. Πρέπει και μπορούμε ο δήμος μας και κάθε δήμος, κάθε γειτονιά, να γίνουν ένα μετερίζι αγώνα. Αγώνα επιβίωσης ενάντια στο Μνημόνιο και την Τρόικα. Αγώνα των εργαζόμενων στον δήμο και όλων των κατοίκων και δημοτών, για την υπεράσπιση της ίδιας της ζωής μας.
Πρέπει και μπορούμε να αναδείξουμε μια άλλη πολιτική και πρακτική, με κέντρο τους τον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Μια πολιτική που θα καταπολεμά την φτώχεια, την ανεργία, θα βοηθάει τους αναξιοπαθούντες με τη δημιουργία θεσμών και οργάνων έμπρακτης κοινωνικής αλληλεγγύης. Που θα υπερασπίζει το δικαίωμα όλων σε δωρεάν και ποιοτική παιδεία, υγειονομική περίθαλψη, κοινωνικές και δημοτικές παροχές. Μια πολιτική που θα καταπολεμά τη διαφθορά, την κακοδιαχείριση, την κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος σε έργα βιτρίνας ή εξυπηρέτησης διαφόρων μεγαλοεργολάβων, «ημέτερων» και διαπλεκόμενων κάθε χρώματος. Μια πολιτική που θα καταπολεμά την υλική και ηθική βαρβαρότητα, την κρίση αξιών και τη μάστιγα των ναρκωτικών, την ανασφάλεια, μέσα από τη δημιουργία λαϊκών θεσμών και οργάνων, δικτύων κοινωνικής προστασίας. Που θα βάλει οριστικό τέλος στην ιδιωτικοποίηση των δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών, στα ΣΔΙΤ που μετακυλύουν το κόστος στις πλάτες των εργαζομένων και των τοπικών κοινωνιών. Μια πολιτική που θα αντιμετωπίζει το περιβάλλον ως δικαίωμα στη ζωή και όχι ως εμπόρευμα. Μια τέτοια πολιτική, πρέπει να στηρίζεται σε μια ριζικά διαφορετική διαχείριση του δημόσιου χρήματος, υπέρ των πραγματικών αναγκών δημοτών και κατοίκων.
α) Για τα έσοδα των δήμων.
Σταμάτημα της υπερφορολόγησης μέσω των δημοτικών τελών. Καθιέρωση μιας προοδευτικής δημοτικής φορολογίας, ανάλογα με το εισόδημα και την περιουσία.
Όχι σε δήμους έρμαια της τοκογλυφίας των τραπεζών. Να διεκδικήσουμε αγωνιστικά την αύξηση της κρατικής χρηματοδότηση προς το δήμο μας και προς όλους τους δήμους.
β) Για την καταπολέμηση της ανεργίας και το δικαίωμα όλων σε σταθερή και αξιοπρεπή εργασία.
- Διάθεση άμεσα του 10% του προϋπολογισμού του δήμου μας για τη δημιουργία παραγωγικών και κοινωνικά χρήσιμων δημοτικών επιχειρήσεων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, για να απορροφήσουν άνεργους συνδημότες μας. Εφαρμογή ή επέκταση προγραμμάτων εκπαίδευσης ανέργων. Επιδότηση των ανέργων που δεν παίρνουν καμία είδους επιδότηση απ' τον ΟΑΕΔ. Σταμάτημα κάθε εκχώρησης έργου και προμηθειών σε εργολάβους και άλλους ιδιώτες, ανάληψή τους από τον δήμο.
- Μετατροπή όλων των συμβάσεων στον δήμο μας σε αορίστου χρόνου, με πλήρη δικαιώματα. Φτάνει πια η ομηρία και η ανασφάλεια των συμβασιούχων. Εφαρμογή του 35ωρου και κατάργηση κάθε ελαστικής εργασίας στις επιχειρήσεις του δήμου μας.
γ) Για την αντιμετώπιση του στεγαστικού.
Άμεση διάθεση 10% του προϋπολογισμού του δήμου γι' αυτό. Πρόσληψη και διάθεση από τον δήμο των απαραίτητων τεχνικών, συνεργείων κλπ. και του εξοπλισμού για την ανέγερση δημοτικών κατοικιών. Να παλέψουμε για το πάγωμα κάθε κατάσχεσης κύριας κατοικιάς λόγω χρεών σε τράπεζες. Ενίσχυση των προσπαθειών κατοίκων/δημοτών να κτίσουν ή να ολοκληρώσουν το δικό τους σπίτι.
δ) Για την αντιμετώπιση της μείωσης του εισοδήματος και της φτώχειας.
Συγκρότηση επιτροπών κατοίκων και δημοτών για τον πραγματικό έλεγχο και τη μείωση των τιμών στα κυριότερα εμπορικά καταστήματα και σούπερ μάρκετ της περιοχής μας. Δημιουργία δημοτικών και συναιτεριστικών αγορών, που θα προσφέρουν φτηνά τα βασικά καταναλωτικά αγαθά ή και δωρεάν σε όσους έχουν ανάγκη.
ε) Για την υγεία, παιδεία, κοινωνική μέριμνα των κατοίκων και δημοτών.
Αύξηση των δημοτικών δαπανών για κοινωνική πολιτική, σχολεία, παιδικούς σταθμούς, ΚΑΠΗ, δημοτικά ιατρεία κ.λπ., ώστε να ξεπερνούν πραγματικά το 10% του προϋπολογισμού. Πρέπει να σταματήσουν οι κάθε είδους εισφορές των δημοτών και κατοίκων (π.χ. για τη συντήρηση και λειτουργία των σχολείων) και να παρέχονται δωρεάν ενισχυτικά μαθήματα σε μαθητές, σε αναλφάβητους και μετανάστες. Να παρέχονται δωρεάν βασικά φάρμακα σε όσους δημότες και κατοίκους είναι ανασφάλιστοι και δεν έχουν χρήματα για να τα αγοράσουν.
στ) Για την κοινωνικη αλληλεγγύη και την ποιότητα ζωής.
- Προστασία και ενίσχυση των αναξιοπαθούντων, των μεταναστών, των φτωχών και αστέγων.
- Ενάντια στη διαρκή υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Υπεράσπιση των ελεύθερων χώρων, έργα για την ανάδειξή τους και την πρόσβαση όλων των δημοτών και κατοίκων, όχι στην εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίησή τους.
- Δέσμευση συγκεκριμένων δημοτικών πόρων για ένα πρόγραμμα προώθησης της ψυχαγωγίας, του αθλητισμού και του πολιτισμου, ιδιαίτερα στη νεολαία, μακριά από τη λογική της εμπορευματοποίησης και του κέρδους των «χορηγών».
Είναι σήμερα ζήτημα ζωής και θανάτου να σπάσουμε την πελατειακή λογική των κυρίαρχων κομμάτων και των δημοτικών/περιφερειακών παρατάξεών τους. Να σταματήσουμε να κρύβουμε τη δυσαρέσκειά μας πίσω από τις πόρτες των σπιτιών μας. Να ενωθούμε, να οργανωθούμε, να αγωνιστούμε για τη λύση των προβλημάτων μας. Κομβικό σημείο είναι η άμεση συμμετοχή όλων, όχι μόνο στις κινητοποιήσεις αλλά και στην οργάνωσή τους από εμάς του ίδιους. Δεν υπάρχουν σωτήρες, ούτε κανείς μπορεί να σωθεί μόνος του. Τα προβλήματα δε λύνονται με τις εκλογές και την ψήφο, αλλά με τον αγώνα, με τη ρήξη μ' αυτό το παράλογο και άδικο σύστημα.
Το πρόγραμμά μας είναι απλό, λογικό και εφικτό. Παλεύουμε για τη σωτηρία της κοινωνίας από την κρίση και τα αδιέξοδα που μας οδηγούν. Αυτές τις λύσεις δεν μπορεί να τις εφαρμόσει καμία παράταξη, κανένας «σωτήρας», κανείς άλλος εκτός από εμάς, τους ίδιους τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους νέους, τους κατοίκους του δήμου μας, με την οργάνωση και την κινητοποίηση όλων μας.
Με τη Δημοτική Κίνηση ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ, καλούμε τους δημότες του Δήμου Αμπελοκήπων-Μενεμένης να ενισχύσουν και να στηρίξουν αυτήν την προσπάθεια και να οργανώσουμε μαζί τους αγώνες.
