δημοτικη κινηση αμπελοκήπων εργατικη αντεπιθεση: ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Στηρίξτε την «Δημοτική Κίνηση Εργατική Αντεπίθεση»

– Για να καταγγείλει και να αγωνιστεί ενάντια στις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που οδήγησαν τη οικονομία στη χρεοκοπία και τώρα υποστηρίζουν το «Μνημόνιο», τη χούντα Συγκυβέρνησης–Τρόικας που μας κυβερνά, τη σήψη και διαφθορά του πολιτικού συστήματος.

–Για να αναδείξει τα ουσιαστικά προβλήματα των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας: την ανεργία, φτώχεια και εξαθλίωση – τη διάλυση των συστημάτων υγείας, παιδείας και κοινωνικής ασφάλισης – τη φορολογική αφαίμαξη – την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων και κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών – τη λεηλασία της δημόσιας περιουσίας – τους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις τις κινητής και ακίνητης περιουσίας του εργαζόμενου λαού κ.λπ. Να προειδοποιήσει για τα απίστευτης σκληρότητας μέτρα που έρχονται (3^ο Μνημόνιο) μετά τις διπλές εκλογές του Μαΐου, και επιπλέον για να προβάλει μια ριζικά διαφορετική, μια αντικαπιταλιστική πολιτική και ένα σχέδιο αγώνων που να μπορεί να αντιμετωπίσει τις βάρβαρες επιθέσεις της κατοχικής συγκυβέρνησης ΝΔ–ΠΑΣΟΚ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

– Να συμβάλλει στην οργάνωση της εργατικής αντίστασης και αντεπίθεσης, αξιοποιώντας όλα τα πρόσφατα παραδείγματα: την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, τους αγώνες των νέων σωματείων, την πάλη ενάντια στις διαθεσιμότητες και απολύσεις, τη μεγάλη εργατική έκρηξη της περιόδου 2010–2012 (γενική απεργία στις 5 Μάη, καταλήψεις υπουργείων, κίνημα των πλατειών (25 Μάη 2011), εξεγερσιακοί και συγκρουσιακοί αγώνες στο κέντρο της Αθήνας (στις 15 και 29 Ιούνη/«Ιουνιανά» και 12 Φλεβάρη 2012), διαμαρτυρίες στις παρελάσεις (28 Οκτωβρίου 2011). Τους αγώνες των μεταναστών και του αντιρατσιστικού και αντιφασιστικού κινήματος, για το χτύπημα του νεοναζισμού. Τους αγώνες για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, ενάντια στη νέα χούντα του Κράτους Έκτακτης Ανάγκης. Τους αγώνες ενάντια στην κερδοσκοπική καταστροφή του περιβάλλοντος. Τις μορφές αυτοοργάνωσης, τα δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας (σε αντίθεση με την υποκριτική «φιλανθρωπία»–ελεημοσύνη των δυνάμεων του συστήματος), τις κινήσεις ανυπακοής (στα διόδια, την πληρωμή χαρατσιών, τους πλειστηριασμούς/εξώσεις/κατασχέσεις) κ.λπ.

– Να καταγγείλει και να αγωνιστεί εναντία στη μετατροπή των δήμων σε επιχειρήσεις με τον «Καλλικράτη», που σημαίνει εφαρμογή του Μνημονίου στην Τοπική Αυτοδιοίκηση (Δήμοι και Περιφέρειες), γιατί: Ιδιωτικοποιεί τις δημόσιες/κοινωνικές υπηρεσίες και αγαθά. Μετακυλύει το κόστος τους στις πλάτες των δημοτών/κατοίκων. Μετατρέπει την ΤΑ σε όργανο των νεοφιλελεύθερων κρατικών/κυβερνητικών/ιδιωτικών πολιτικών, που τους χρησιμοποιεί σαν μέσα για την επιβολή νέων φόρων, τελών κ.λπ.

– Να προτάξει μια άλλη, ριζικά διαφορετική λογική για τους δήμους, τη διαχείριση των οικονομικών πόρων τους, τις σχέσεις τους με τους πολίτες, τα κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα, το περιβάλλον, την αλληλεγγύη και ψυχαγωγία, τις ανθρώπινες, ηθικές και πνευματικές αξίες, τον πολιτισμό. Για να συμβάλλει στην υπεράσπιση των ελεύθερων χώρων, του περιβάλλοντος, της ποιότητας ζωής των εργαζόμενων και φτωχών λαϊκών στρωμάτων, των δημοτών – ενάντια στην κερδοσκοπική διαχείριση όλων αυτών των θεμάτων από εργολάβους ιδιώτες, σε αγαστή συνεργασία με τις επίσημες πολιτικές δυνάμεις και δήθεν «ανεξάρτητες» δημοτικές κινήσεις. Να συνδέσει τα μικρά και μεγάλα τοπικά προβλήματα με τα μεγάλα προβλήματα, που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και η νεολαία. Να κάνει σημαία και πολιτική την αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια: Κανένας χωρίς εργασία, χωρίς τροφή, χωρίς στέγη, ρεύμα και θέρμανση, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη!

– Να προτάξει άλλες δομές διοίκησης των δήμων, που θα στηρίζονται σε μορφές αυτοοργάνωσης των κατοίκων, σε επιτροπές και συνελεύσεις στις γειτονιές, στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία. Μόνο έτσι μπορούν γίνουν οι δήμοι πραγματικά όργανα Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μια ασπίδα προστασίας απέναντι στη φτώχεια, την ανεργία, την εξαθλίωση, την ανασφάλεια, την ξενοφοβία και το ρατσισμό.

– Να αγωνιστεί έμπρακτα ενάντια στην αναβίωση του φασιστικού κινδύνου στις γειτονιές, στις ακροδεξιές συμμορίες που σπεκουλάρουν πάνω στην ανασφάλεια και εξαθλίωση των εργαζομένων, των άνεργων, των φτωχών, των νέων, για να ριζώσουν στις γειτονιές και στα σχολεία – και που αποτελούν έναν θανάσιμο κίνδυνο, το μακρύ δολοφονικό χέρι των μηχανισμών καταστολής και του Κράτους Έκτακτης Ανάγκης, στην υπηρεσία του μεγάλου κεφαλαίου.

Όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι η Δημοτική Κίνηση «Εργατική Αντεπίθεση» έχει μια πολιτική και πρακτική δημοκρατική, ριζοσπαστική και αντικαπιταλιστική. Επομένως είναι απόλυτα αντίθετη με τα ψηφοδέλτια που προτείνονται από τα αστικά κόμματα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ κ.λπ.), απ’ όλους τους υποστηρικτές, φανερούς και κρυφούς ή δήθεν «ανεξάρτητους» του Μνημονίου, της ανάλγητης επίθεσης της κυβέρνησης–Τρόικας ενάντια στους εργαζόμενους. Είναι απόλυτα εχθρική απέναντι στους φασίστες της Χρυσής Αυγής και την εγκληματική τους δράση ενάντια στο εργατικό κίνημα και τους μετανάστες.

Επίσης, η δημοτική μας κίνηση είναι διαφορετική από τις δημοτικές κινήσεις που υποστηρίζονται από την ρεφορμιστική αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ κ.λπ.), που παρά την ευαισθησία τους σε ορισμένα προβλήματα έχουν μια μερική πολιτική, που δεν συνδέει τα «τοπικά προβλήματα» με τα γενικότερα και συνήθως υποτιμούν ή αδιαφορούν για τη ρίζα του κακού, την κρίση του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος και την υποταγή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στο σάπιο αστικό καθεστώς. Οι ρητορικές καταγγελίες του Μνημονίου πολλές φορές ακυρώνονται από τις συμμαχίες τους με γνωστές «προσωπικότητες» του αστικού στρατοπέδου και κυρίως από την πολιτική που εφάρμοσαν σε όσους δήμους είχαν τη διαχείριση ή την στάση τους απέναντι στους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας.

Τρίτη, 16 Μαρτίου 2010

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ_ΠΡΟΚΥΡΗΞΗ